ψευδοπαράλυση

η Ν

(παλ. όρος) ιατρ. αδυναμία κίνησης τών μελών που μοιάζει με παράλυση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο)-* + παράλυση. Η λ., στον λόγιο τ. ψευδοπαράλυσις, μαρτυρείται από το 1892 στον Δ. Δημητριάδη].